اجازه بده ...

اجازه بده ،  شعرم را چنین آغاز کنم

قلم و دفتر  ذکرم  را  میان  ساز کنم

اجازه بده ،  اگه خدای من راضی شد

آنچه را نگفته ام ، ز قفل ذهن  باز کنم

اجازه بده ،  تا  نفس  در  سینه  می تپد

بر جمال و جسم  نکته های نو ،  ناز کنم

اجازه  بده  ،  چکه های   عاشقانه  را

تا وصال و صحبت و نگاه عشق راز کنم

اجازه بده  ،  به  عمق  مطلب  شنا کنم

قطره قطره  حس گفته ها  را  ابراز کنم

اجازه بده ، تا  رسیدن  به  مقصد خود

به  سرای  شاعرانه  هرجا  پرواز  کنم

اجازه بده  ،  چو  نم نم  باران  بهار

بس  نویسم و هماره  نکته ها  باز کنم

اجازه بده ،  به عشق و امید و  آرزوها

دستم را  به سوی خدای خود دراز کنم

اجازه بده  ، نگم   شاعرم ،  اهل  دلم

اجازه بده ، اسرار درون ،  ایجاز کنم

***

میر حمزه طاهری هریکنده ای (نوپا)

تقدیم به قدیمی های عزیز روستا اونهایی که در بد ترین شرایط با زیبا ترین روش زندگی کردند و برای نسل امروزی سرمایه های زیادی به یادگار گذاشتند و خود رفتند . در آن زمان روستا از جاده های فعلی برخوردار نبود و برای رفتن به شهر بایستی از گل ها و مسیرهای میانبر استفاده می کردند و گاهی اوقات به تاریکی شب برخورد می کردند . پس برحسب وظیفه این شعر را تقدیم می کنم به همه پیر مردان و پیر زنان روستایی: (یادشان گرامی باد )

تره یاد اینه؟

اون زمون وشنا بیتیم تسابه لینگ راهی بینه

تره یاد اینه؟

صواحی راه کتنه موزیکتی چاشت گدر قراری بینه

تره یاد اینه؟ 

تخته پل یور که شینه تیل دکته لینگ صدا

هف هشتا اسب و آدم تیل تنگه ره حالی بینه

تره یاد اینه؟

پیاده راه کتنه هیمه ره شه دوش اشتنه

ترس بی وقتی و جن شخ شخ و تیناری بینه

تره یاد اینه؟ 

اون زمون اسفالت نیه جاده نیه لپر و تیل

دتا لینگ ره متنه چلپ چلپ واری بینه

تره یاد اینه؟ 

هیمه و مرغنه ره وردنه بازار روتنه

جرب و کفش و کلوش گیتنه و راهی بینه

تره یاد اینه

امه روستا اون موقع تلفن و او شهری کجه

اتا در اتاق دله خس خس و بیماری بینه

تره یاد اینه؟

عید بیهه نوروز خونا بهار بهارما گتنه

زرد کرکه مرغنه جنگی جنگی بازی بینه

تره یاد اینه؟

اون موقع طارم پلا نونوایی رسم نهییه

پلاره مجمه دله لوه نونه راضی بینه

تره یاد اینه 

کاره سر دسته جمی راه کتنه دشته دله

کایر و همسایگی یکدل و همکاری بینه

تره یاد اینه

ماهی روخنه زلال او دله دیار بیهه

تیکا و ایا اونجه تله تا جا بازی بینه

تره یاد اینه 

کله سر رواق بنه دیم و دیار سیو بیهه

شسن ظرف و ظروف با کلن و وازی بینه

تره یاد اینه 

ککلی داشتیمی ها کرک و سیکا فراوونی

کجه کک رواق بنه چینه کا جا نازی بینه

تره یاد اینه

دشونه ماست و کره شیر و دوغه تو یاد نکن

شیر پلا ، تازه کره شه لقمه جا راضی بینه

تره یاد اینه؟

طاهری هر چی گنه هیچ کی ونه یار نهونه

زندگی صلح و صفا ساده و راس راسی بینه

تره یاد اینه؟ 

***

تلفظ انگلیسی

Tere yad eeneh? 

On zamon veshna bitim tesabeh ling rahi bineh 

Tere yad eeneh? 

Sevahi ra kateneh moziketi chash geder gherari bineh

Tere yad eeneh?

Takhtepel yor ke shineh til daketi linge seda 

Haf hashta asb o adem til tangere hali bineh

Tere yad eeneh?

Piyadeh ra kateneh hime re she dosh eshtaneh 

Tarse bivaghti o jen shekh shekh o tinari bineh 

Tere yad eeneh?

On zamon esfalt nayeh jadeh nayeh laper o til 

Deta linge meteneh chelap chelap vari bineh 

Tere yad eeneh?

Himeh va merghenere vardeneh bazaar roteneh

Jereb o kafsho kaloosh gitene o rahi bineh 

Tere yad eeneh? 

Harikandeh on mogheh telfona o shahri kejeh

Ata dar otagh deleh khes khes o bimari bineh 

Tere yad eeneh 

Eyd biheh noroz khona behar behar ma getene 

Zarde kerke merghene jangi jangi bazi bineh 

Tere yad eeneh? 

On mogheh tarem pela nonevaee rasm nahiyeh

Pelare majmeh deleh lavenone razi bineh

Tere yad eeneh?

Karesar dasteh jami ra kateneh dashte deleh

Kayer o hemsayegi yekdel o hamkari bineh

Tere yad eeneh?

Mahi rokhenh zelale o deleh diyar biheh

Tika o aya onjeh taleta ja bazi bineh 

Tere yad eeneh?

Kalesar revaghbeneh dim o diyar siyoo biheh 

Shestene zarfo zorof ba kalen o vazi bineh 

Tere yad eeneh? 

Kekeli dashtimiha kerk o sika feravoni

Kejekek ravagh beneh chineka ja nazi bineh

Tere yad eeneh

Deshoneh mast o kareshir o doghe to yad naken 

Shir pela tazeh kare she loghmeh ja razi bineh

Tere yad eeneh?

Taheri har chi geneh hichki vene yar nahoneh 

Zendegi solho safa sadeh o rasrasi bineh

Tereh yad eeneh? 

ترجمه فارسی 

آیا به خاطر داری؟ 

- آن زمانهای قدیم که با شگم های گرسنه و با پاهای برهنه به طرف بازار می رفتند و از منطقه موزیکتی می گذشتند و تا ظهر به شهر می رسیدند . آیا به خاطر داری؟

- از اولین پل محل (تخته پل) که معمولاً گروهی به سوی شهر حرکت می کردند و از آن منطقه عبور می کردند صدای پاهای آنها در گل به گوش می رسید. آیا به خاطر داری؟

- با پاهای پیاده و هیزم به پشت به طرف شهر حرکت می کردند و به علت طولانی بودن راه از تاریکی شب می ترسیدند . آیا به خاطر داری؟

- اون موقع از جاده های در حال حاضر خبری نبود و از جاده های گلی حرکت می کردند و صدای گیر کردن پا در گل به گوش می رسید. آیا به خاطر داری؟

- هیزم و تخم مرغ را به شهر برای فروش می بردند و کفش و لباس و جوراب از شهر می خریدند . آیا به خاطر داری؟

- در روستای هریکنده از برق و آب شهر و تلفن خبری نبود و در یک اتاق با هم زندگی می کردند و بیماری های زیادی وجود داشت و تاصبح خس خس سینه و سرفه می زدند . آیا به خاطر داری؟

- با فرارسیدن عید نوروز صدای عمو نوروز به گوش می رسید و با تخم مرغهای رنگ شده به بازی مشغول می شدند. آیا به خاطر داری؟

- در آن زمان از برنجهای فعلی و نونوایی ها خبری نبود و در داخل یک ظرف بزرگ (مجمه) دسته جمعی غذا می خوردند. آیا به خاطر داری؟

- در هنگام کار به صورت گروهی مشغول کار می شدند و از همکاری و تعاون محلی برخوردار بودند. آیا به خاطر داری؟

- با وجود آب زلال رودخانه ها ماهی ها پیدا بودند و پرنده های صحرایی در داخل دام های درست شده بازی می کردند.آیا به خاطر داری؟

- در گوشه ای از حیاط منزل به نام کله سر به غذا پختن مشغول می شدند و با خاکستر چوب ها (کلن) و ماسه ها به شستن ظروف می شدند.آیا به خاطر داری؟

- در لانه مرغ ها مرغای زیادی بودند و در حیاط منزل مادر جوجه ها به بازی با جوجه ها مشغول بود. آیا به خاطر داری؟

- هر خونه ای پر از شیر و دوغ و ماست برخوردار بود و شیر برنج و غذاهای محلی می خوردند و هیچ اعتراضی نمی کردند. آیا به خاطر داری؟

- طاهری با گفتن شعر های زیاد کسی او را همکاری نمی کند و از زندگی ساده و صلح و صفا برخوردار بودند. آیا به خاطر داری؟

مسافر ابدی ...

(شعری با صنعت توشیح)

من سفـر کـردم چـه نـــورانی شدم

در جــوار حق چـه روحـــانی شدم

یادگــارم شعـــر نـــوپای من است

دلنـــــوشته گفــته دنیای مـن است

راز نامــم در دل شعــــر مـن است

کـــوله باری توشه از ذکـر من است

حمد و شکـرم آن خـــدای کردگار

نیکــی ام باشد ز بعدم یــادگـــــار

من به عشقت ای خـــدا ، نامی شدم

سختی ام  در زندگی ، حـامــی شدم

زائــرم  ، مـن مـی روم حــجی  ابد

در طـــواف و رتبــــه دنیایــی ابد

هـر کــه میرد ،  ساده آنجـا می رود

با کفـــن بی پـــول و تنـها می رود

طاهــرم جسمم سکـون شد از نفس

پـر گشایم ،  عــاشقــــانـــه از قفس

انـــا لله و الیـــه راجعــــــــون

جمله آنجــا کــودک و پیر و جوون

هستی ام شعــر من و نام مـن است

هیچ نی ام آنجــا  سرانجــام من است

راضی ام بـا افتخـــار پر مـی کشم

عاشقانـــه بــــاده را سـر مـــی کشم

یادی از من خوان مزارم ، سوره ای

قل هـــو الله احـــد بـــا خنده ای

نور حـق در جسم و جانم ریشه کرد

خاطــرم درس و علــوم را پیشه کرد

وعده هـا دادی کتابت ، ای خــدا

هرکه سویت می شــود ، راهـی  هدا

پس دلیل عاشقــی از عشــق توست

هرکــه بی تو دم زد از شیطان توست

ای کـه رحمانی ، کریم و هم رحیم

یاری مان کن ، عضو پرگــارت شویم

              ***

            میر حمزه طاهری هریکنده ای نوپا